Roussillon to wysunięty najbardziej na południe region winiarski Francji. Rozciąga się on wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego od terenów znajdujących się nad Port Barcares do (idąc w kierunku południowym) Pirenejów. Umieszczony jest pomiędzy trzema pasmami górskimi: od północy Corbieres, od zachodu Canigou i od południa Alberes.

Jeżeli mówilibyśmy o terenie Langwedocja-Roussillon, wtedy poszerzy on się znacznie w kierunku północnym wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, sięgając aż do ujścia Rodanu.

Nazwa tego regionu bierze się jeszcze ze średniowiecznych czasów od hrabstwa Rosello. Region Roussillon należał od XII do XVII w. do Hiszpanii. Pod koniec XVII w., po wojnie hiszpańsko-francuskiej, obszar ten przeszedł w ręce Francji, ale ponad 500 letnia tradycja i hiszpański styl życia nie pozostały bez echa. Katalońska kultura, język, mentalność, jeszcze do dziś  wszędzie widoczne są w Roussillon. Także winiarstwo wykazuje wiele podobieństw do tego, jakie egzystuje u sąsiednich Hiszpanów.

Miejscami skromny, pagórkowaty krajobraz wypełniają winnice i gaje oliwne. Na bardziej płaskich terenach pojawiają się pola owoców i warzyw. W Roussillon panuje śródziemnomorski klimat ze średnią roczna temperaturą około 15 stopni Celsjusza. Średnio w ciągu roku jest około 2600 godzin słonecznych, co stwarza bardzo dogodne warunki do uprawy winorośli. Lato jest bardzo ciepłe i suche, natomiast na początku wiosny i jesienią pojawiają się liczne opady. Na szczęście nie stanowią one zagrożenia dla winorośli, gdyż czasami silne wiatry (wpływ przede wszystkim Morza Śródziemnego), znakomicie osuszają ziemie i krzewy, minimalizując ryzyko ich gnicia i pojawienia się chorób grzybowych. Ziemie w Roussillon są raczej ubogie, a ich strukturę tworzy wiele różnorodnych warstw. To mozaika łupków (gnejsy), wapieni, glin, kamienia, granitu i tarasowych osadów wodnych. W pojedynczych, dość odmiennych od siebie apelacjach, występuje duża różnorodność gleb.

Historia winiarstwa w Roussilonn sięga celtycko-greckich czasów. W ostatnich 30 latach produkcja wina zmniejszyła się o ponad więcej niż połowę. Winnice (nieliczne sięgają nawet 600 metrów n.p.m.) jeszcze w 1980 roku zajmowały ok. 58 tys. ha, natomiast już w 2010 roku było ich tylko 24 tys. ha. Oprócz znacznie pomniejszonych powierzchni obsadzonych winoroślą, zbiór z hektara jest dosyć niski, wynosi on jedynie 31 hl.  Tym samym, taki parametr, może być zapowiedzią dobrej jakości win, których udział stale zwiększa się, zwłaszcza w apelacjach z chronioną nazwą pochodzenia.

W porównaniu do produkcji całego kraju udział win z Roussillon jest niewielki. Natomiast wina  naturalnie słodkie, zwane (Vin Doux Naturels) stanowią aż 80% produkcji Francji. Aby zyskać większa koncentrację cukru, skręca się szypułki trzymające całą kiść. Wówczas do owoców nic nie jest transponowane, przez co wysychają i zwiększają swój ekstrakt  (czasami zwyczajnie suszy się owoce na matach). Tą metodę nazywa się Passerillage.

Roussillon jest znany przede wszystkim z czerwonych, różowych i słodkich białych win. Uprawia się tutaj sorty typowe dla obszaru Morza Śródziemnego. Wśród czerwonych sortów przeważają: Grenache Noir, Syrah, Mourvedre i Carignan. Białe szczepy stanowią zwłaszcza: Muscat&Petits Grains, Muscat d’Alexandrie, Grenache Blanc i  Grenache Gris oraz Macabeu.

Klasyfikacja win z Roussillonn dokonywana jest przede wszystkim przy pomocy 3 apelacji. Jak wiemy od tego roku apelacje we Francji zmieniły swoje nazwy. Niektóre z nich mogą w okresie przejściowym występować razem ze starym nazewnictwem, ale już od 2014 powinny obowiązywać tylko nowe nazwy.

Wyszczególnienie ważniejszych apelacji występujących w Roussillon.

Indication Géographique Protégée (IGP), dotąd nosiła ona nazwę Vin De Pays (VDP).  Należą do niej wina z wyszczególnioną nazwą geograficzną, w okresie przejściowym dodatkowo przy tej nazwie może pojawić się Vin De Pays. Są to:

• IGP Pays d’Oc
• IGP Pyrénées-Orientales
• IGP Côtes Catalanes

Appellation d’Origine Protégée (AOP), dotąd nosiłą nazwę Appellation d’Origine Controlle (AOC). Apelacja z chronioną nazwą pochodzenia. Może ona tylko wtedy pojawić się na butelce, gdy zostaje spełnionych szereg nowych wymogów, określonych dla AOP. Roussillon jest im podporządkowane i stosuje już AOP. Generalnie jest 13 apelacji, które dotyczą gamy win od wytrawnych białych do naturalnych win słodkich. Wymienione poniżej apelacje dotyczą produktów wytrawnych, czerwonych, różowych i białych:

• AOP Côtes du Roussillon – określone sorty, zbiór ograniczony do 50 hl/ha,
• AOP Côtes du Roussillon Les Aspres – tylko wina czerwone, określone sorty, zbiór ograniczony do 45 hl/ha,
• AOP Côtes du Roussillon Villages – tylko wina czerwone, określone sorty, zbiór ograniczony do 45 hl/ha, to samo obowiązuje dla 4 kolejnych apelacji,
• AOP Côtes du Roussillon Villages Latour de France
• AOP Côtes du Roussillon Villages Caramany
• AOP Côtes du Roussillon Villages Lesquerde
• AOP Côtes du Roussillon Villages Tautavel
• AOP Collioure – określone sorty, zbiór ograniczony do 40 hl/ha.

Naturalne wina słodkie (Vins Doux Naturels – VDN)powstają w wyniku zatrzymania fermentacji przez dodanie alkoholu. Słodkość tych win tworzy tylko naturalny cukier zawarty w owocu. Powstają one w 5 apelacjach:

• AOP Rivesaltes – określone sorty, zbiór ograniczony 30 hl/ha,
• AOP Muscat de Rivesaltes – tylko białe wina, sorty tj. Muscat&Petits Grains i Muscat d’Alexandrie, zbiór ograniczony do 30 hl/ha,
• AOP Maury – głównie wina czerwone, określone sorty, zbiór ograniczony 30 hl/ha,
• AOP Banyuls – jw.,
• AOP Banyuls Grand Cru – jw., tylko dla wyjątkowych roczników.

 Źródło: (CIVR)

Osobiście próbowałem słodkie wina z apelacją AOP Muscat de Rivesaltes. To bardzo aromatyczne trunki z naturalną owocową słodkością. Zważywszy na ich relatywnie niską cenę w odniesieniu do innych win tego typu i na zainteresowanie w naszym kraju słodszymi winami, myślę, że jest to apelacja godna zainteresowania.